Noorwegen dag 9: Gudvangen - Norheimsund

Het plan was om via Stegastein, een uitkijkpunt boven op een berg, omhoog te rijden, de bergen in, vervolgens terug te gaan door de langste tunnel van Noorwegen (Lærdalstunnelen, 24,5 km) en dan om het Hallingskarvet Nasjonalpark heen en langs het Hardangerfjord naar Norheimsund te gaan. Op een van de foto's zie je deze route gemarkeerd op de kaart.

Om 10.00 vertrokken we in de stromende regen en het heeft de hele dag geregend, net als gisteren overigens. Stegastein werd als een van de highlights aangemerkt, dus dat was onze eerste stop. Heel verrassend was het feit dat we aankwamen en er maar een paar mensen waren. Heel bijzonder, want ik had op internet veel foto's gezien waar een hoop mensen op staan. Er stond een Chinese meneer op de 'brug' die wel een foto van ons wilde maken en daarna waren we even alleen. We keken naar beneden, naar de stijgende bergweg waar we net vandaan kwamen. 'Jij wilde dit,' riep ik steeds tegen Johan toen weer een onoverzichtelijke haarspeldbocht naderden. Toen we de navigatie opnieuw instelden, zagen we dat we pas rond 14.30 helemaal boven zouden zijn, aan de andere kant van de tunnel. We twijfelden wat, maar Johan was overtuigd: hij wilde verder omhoog, benieuwd naar wat ons daar boven te wachten stond. De navigatie gaf een slingerende bergweg aan, dus dat ging wat worden... 

We klommen hoger en hoger en stopten iedere keer weer om even uit te stappen en rond te kijken. De natuur was fantastisch in Aurlandsfjelle. Het regende nog steeds en het werd steeds kouder. We kwamen ontzettend hoog. Eerst zagen we de sneeuw op de toppen liggen, wat op zich al een bijzondere ervaring was, maar op een gegeven moment konden we de sneeuw zelfs aanraken. En het was koud. KOUD! De temperatuur daalde van 14 graden naar 2! De stoelverwarming ging aan, iedere keer na het uitstappen, want we waren verkleumd. 

Maar dit was het zó waard! Na iedere stijging of daling kwam je weer in een ander landschap, het ene nog mooier dan het andere. We hebben foto's en filmpjes gemaakt, maar die geven nog niet half de ervaring weer van wat onze ogen hebben gezien. De mooiste beelden zijn opgeslagen in ons geheugen, om het maar even poëtisch te zeggen. 

We hebben genavigeerd naar Geilo, de volgende stop en vervolgden onze weg door de Lærdalstunnelen van 24,5 km. We hadden al aardig wat tunnels gehad, maar deze was wel heel lang. Om tunnelblindheid te voorkomen, hebben ze op drie stukken de tunnel verbreed en schijnen er verschillende kleuren licht door de 'koepel'. Dit was ook echt wel even nodig, want je zou bijna in slaap vallen. 

Niet lang na de tunnel nam ik het stuur over van Johan en kon hij even uitrusten van de intensieve rit. Rechte wegen kennen ze hier in Noorwegen nauwelijks dus in een slingerroute en door tunneldoolhoven in bergen kwamen we aan in Geilo, waar we de navigatie weer instelden op het laatste punt van de route: Norheimsund. 

Langs het Hardangerfjord reden we om de bergen heen en na nog een Full House-brug te hebben overgestoken, kwamen we om 18.30 aan in Norheimsund. Daar verbleven we in een Thon hotel. Thon is een keten die we in veel plaatsen zijn tegen gekomen. Een soort Fletcher. Johan had het uitgekozen, omdat het een poppenhuis leek. Wij zaten echter in het nieuwe gedeelte, in een moderne kamer. Het leek wel of wij de eerste gasten waren, zo schoon en strak was alles. Uitzicht over het fjord, prima! 

Na een romantische bier-en-pizza-date was het tijd om ons bedje op te zoeken. Mentaal voorbereiden op een treinrit van 7 uur van Bergen naar Oslo...